اسیلاتور یک مدار الکترونیکی است که سیگنالهای تناوبی با فرکانس مشخص تولید میکند. این سیگنالها میتوانند به صورت موج سینوسی، مربع یا مثلثی باشند و در بسیاری از کاربردهای الکترونیکی، از جمله مخابرات، پردازش سیگنال و تولید سیگنالهای ساعت، استفاده میشوند. اسیلاتورها به دو دسته اصلی تقسیم میشوند: اسیلاتورهای خطی و اسیلاتورهای غیرخطی. اسیلاتورهای خطی معمولاً از اجزای فعال مانند ترانزیستورها و تقویتکنندههای عملیاتی استفاده میکنند، در حالی که اسیلاتورهای غیرخطی بیشتر بر مبنای ویژگیهای خود نوسانی مدار عمل میکنند. این دستگاهها میتوانند در فرکانسهای بسیار بالا یا پایین عمل کنند و به عنوان منبع سیگنال در سیستمهای دیجیتال و آنالوگ مورد استفاده قرار میگیرند. بهطور کلی، اسیلاتورها نقش حیاتی در زمانبندی و هماهنگی عملکرد مدارهای الکترونیکی ایفا میکنند.